One Hundred Days With You - Micah Fruto (primary phonics .TXT) 📗

papunta sa kanya at dahan-dahang niyakap sya.

 

 

 

"I'm sorry" Pagkasabi ko nyan, napatingin sya sakin.

 

Gulat ko nalang nung humarap sya sakin at niyakap ako. Nilagay nya ang ulo nya sa dibdib ko at pinagpatuloy lang

nya ang pag-iyak nya. Niyakap ko nalang rin sya pabalik.

 

"I'm sorry Barbie. Sorry kung umiiyak ka ng ganto dahil sa kuya ko. Just be strong. Magiging okay din ang

lahat."

 

"I don't think magiging okay pa ang lahat. May mahal ng iba si Daniel. Bakit ba kasi ang bobo ko? Bakit

tinanggihan ko pa sya? *sob* *sob* *sob*"

 

"Pwede pang maging okay ang lahat. Pinapangako ko sayo... maghintay ka lang."

 

"Hindi na JC. Lalayo nalang muna ako. Mukhang masaya na sila e..." sabi nya at kumalas sya sa pagkakayakap

nya sakin.

 

Hindi ko na alam ang gagawin ko. Kapatid ko si kuya at dapat ko syang tulungan... pero pano naman ako? Pano

naman ang puso ko? AY. ANO BA YAN. Nahahawa na ko sa kacornyhan ni Seth!

 

Pero seryoso. Pwede bang unahin ko muna ang sarili ko bago ang kapatid ko?

 

"Barbie..." napatingin sya sakin habang pinupunasan ang luha nya.

 

"If you'll tell me na mag---" I cut her off.

 

 

 

"I'm here Barbie..." I held her face. "Andito pa ko... Imbes na saktan mo ang sarili mo sa paglayo kay Kuya,

bakit hindi mo nalang ako subukang mahalin? Kahit pa panakip butas lang ako... Ayos lang. At least alam

kong kahit papano, nagkaron pa rin ako ng lugar dyan sa puso mo."

 

I'm sorry, Kuya. May puso din ako.

 

Nilapat ko ang noo ko sa noo ni Barbie. Hindi sya umalis, instead, she just closed her eyes.

 

"Let's just try JC. Just try." Pagkasabi nya nun, I hugged her, and to my surprise, she hugged me back.

Magkayakap kami habang magkadikit pa rin ang mga noo namin.

 

I am JC Padilla. I was a good brother and a great bestfriend to Daniel Padilla. Yes. WAS. Hindi ko kasi alam kung

may karapatan pa ba akong tawaging ganun ang sarili ko dahil ginagamit ko ang sariling plano ng kuya ko para

makuha ang babaeng gusto ko... At yung babaeng yun? Yun din ang babaeng gusto nya.

 

Sorry kuya, pero pagbibigyan ko muna ang puso ko ngayon.

 

DANIEL'S POV

 

Nakauwi na kami from school. Nakakapagod lang tong araw na to. Pagkatapos kasi ng interview namin, nagdate pa

kami ni Kath, tapos hinatid ko pa sya sa kanila. Kaya naman ngayon lang ako nakauwi.

 

 

 

Pagpasok ko ng bahay, andun na sina Mama kasama si JC, Carmela at Magui sa lamesa. Kumakain na.

 

"O ginagabi ka yata ngayon!" Mommy Karla ko.

 

"Sorry Ma. May hinatid lang." sabi ko habang papalapit sa table.

 

"Sino? Si Barbie?" Napatingin ako kay Mama sa sinabi nyang yun.

 

"Mommy, don't you know? They already broke up. I heard kuya crying dati. Before nga nung tumabi kami ni

Carmela sa kanya, he was sleep talking. He was saying Ate Barbie's name."

 

Gustong-gusto kong pasakan ang bibig ni Magui para hindi na nya maituloy ang sinasabi nya. Pero hindi ko abot e.

Kaya naman I just gave her my famous death stare.

 

"What? Why are you looking at me like that Kuya? Totoo naman ang sinasabi ko e. Dibuuhhh. Ayaw mo pa

kasi umamin kay Mommy e. Mom oh. Kuya's keeping secrets sayo!" pagkasabi nya nun, binelatan nya ako.

ABA'T TONG BATANG TO! Humanda to sakin mamaya. Mapapatay ko sya.

 

Sa kiliti.

 

"How true is that Daniel?" sabi ni Mommy.

 

 

 

"Wala yung katotohanan ma."

 

"SUCH A LIAR KUYA!!" Magui.

 

"Ikaw Magui ha! Dami mong alam! Ma! Hindi yun totoo kasi hindi naman naging kami. Niligawan ko lang si

Barbie dati..."

 

"And?....."

 

"BASTED SYA MOM! HAHAHA. BAST---WAAAAAAAAAAAA" Napatigil si Magui sa sasabihin nya kasi tumakbo

na sya papalayo. Ako naman, hinabol sya. Daming sinasabi nitong batang to e. Babalutan ko muna ng masking tape

ang bibig nito. Hehe. Joke lang.

 

"KUYAAAAAAAAAAAAAAAA STOPPPPPPP NAAAAAA. WAHAHAHAHAA. KUYAAAAAAAA. HUHUHUHU.

WAAAAAAAAAAAAAA." Parang baboy na kinakatay lang tong si Magui. Kinikiliti ko kasi.

 

"DANIEL! Tama na! Bumalik na kayo dito. Kitang kumakain e." Tawag ni mama.

 

Kinarga ko na pabalik si Magui at inupo sya sa upuan nya.

 

"Kaya ka lumolobo Ma e. Puro pagkain nalang in--*PAK* ARAY MA NAMAN!" Batukan ba naman ako!

 

 

 

"Hay nako. Pwede ba. At least maganda ako. Pero teka nga, ano ba talagang nangyari sa inyo ni Barbie ha?

Pansin ko nga hindi na yun dumadalaw dito."

 

"Like what I've tol---" Magui

 

"O SASABAT PA E. BAKA GUSTO MONG!!" Ako.

 

"NO KUYA. HIHI. I'M JUST KIDDING. SIGE NA KWENTO KA NA."

 

"Yun nga ma. Nanliligaw ako. Pero basted. Noon. Noon lang yun. Sooner or later, magiging official na kami

ng soon to be daughter in law nyo, diba JC!" sabi ko, sabay tingin kay JC

 

"H-ha? A-Ah. O-oo. Yes. Haha. Soon." nauutal na sabi ni JC. Problema nito?

 

"Ohh. Okayy. E ikaw naman Carlito? Ano nang balita sa lovelife mo? Lumablayp ka naman anak! Sayang

naman ang face mo!" Tanong ni Mama kay JC.

 

"Ah. Ma. Haha. May nililigawan rin po ako ngayon e. Secret nalang po muna. Malapit nyo na rin sya

makilala." JC

 

"Well that's good!"

 

"What about me, mom? Di nyo ko tatanungin?" Napatingin kaming lahat kay Magui.

 

 

 

"What?! I'm 10 years old already noh. Hmf."

 

Haha. Landi nitong kapatid ko. Pero wag kayo. Love ko yan.

 

Pagkatapos namin kumain, dumiretso na kami sa kwarto namin ni JC. Share pa kasi kami ngayon habang inaayos

yung CR ng room nya.

 

"Oy, Bro. Ikaw ha may nililigawan ka na pala, sino!" Tanong ko kay JC.

 

"Secret nga muna kuya." sabi nya.

 

"Pssh. Arte. Pero teka, sinundan mo kanina si Barbie diba? Anong nangyari?"

 

Mukhang nagulat si JC sa tanong ko. Hindi agad sya nakasagot e.

 

"Ahm.. Ano. May nakalimutan daw kasi syang isubmit. Kaya yun, nagmadali syang umalis. Deadline na daw

kasi kaninang hapon e." JC

 

"Ahh. Pero may nababanggit ba sya sayo? Tungkol sakin?"

 

"Wala naman."

 

 

 

"Ah. Okay. Ge bro. Tulog na tayo." Sabi ko.

 

Pinatay ko na ang ilaw at humiga na. Haay Barbie. Sana wag ka na maging bulag.

 

Saturday, January 14, 2012 -Day 04 of 100

 

Time check : 10 am.

 

Waa. Ang boring. Naisipan kong yayain ang tropa na lumabas ngayon. Mag-mall. At naisipan ko ring isama si Kath.

Payag naman ang tropa kaya eto na. Nagbibihis na ko papunta dun sa meeting place namin.

 

"JC! tol! Tara na!" To kasing kapatid ko e, tagal magbihis.

 

"Sandali lang. Andyan na." Sabi nya habang pababa ng hagdan.

 

"Where do you think you're going?" Napatingin kami sa nagsalita.

 

 

 

Kung inaakala nyong si Mama yan. Pwes. NAGKAKAMALI KAYO.

 

"O bakit Magui? Inggit ka kasi hindi ka kasama?" Pang-aasar ko.

 

"Anyenyenye. Pasalubong ko okay!" sabi nya at umalis na. Bratinela talaga tong kapatid ko. Tss.

 

Umalis na kami ni JC papunta dun sa meeting place. At ayun, nandun na silang lahat.

 

"O. Ayan na ang mga early birds!" sigaw ni Kats.

 

"Aga nyo ah! Nahiya naman kami." sabi ni Lester na katabi si Kath.

 

"To kasing si JC e. Bagal kumilos... Hi Kath!" Ako.

 

 

 

"Hello." and then she stood up and gave me her sweetest smile. Haay. Kath. Ba't ba hindi nalang ikaw ang mahalin

ko?

 

Tumayo na silang lahat, at ready nang umalis. Lumapit sakin si Kath at nginitian ulit ako.

 

"Hindi ka naman na-OP sa tatlong to?" tanong ko at sinamaan ko ng tingin sina Seth, Lester at Kats.

 

"OY TOL. Sama ugali mo ha. Hindi na-OP si Kath noh. In fact, ang sarap nga nya kausap e. Nu nga

Lester!" Sabi ni Kats at sabay tingin kay Lester. Anong meron?!

 

"H-ha? Ah! OO! Hahaha." Lester.

 

"Kainlove noh!" Hirit na naman ni Kats.

 

"A-ah. Haha. O-Oo. Kaya nga nafall dyan si Daniel e. Diba tol?" sabi ni Lester ng nauutal. Seriously, anong

meron?

 

Magsasalita na sana ako, pero naunahan ako ni Seth.

 

"Tulak ng bibig. Kabig ng dibdib." Lahat kami napatingin sa kanya.

 

"Pre, ano na namang nakain mo? Bakit ganyan na naman tabas ng dila mo?" Kats.

 

 

 

"Wala naman. Alam mo ba kung anong favorite shape ko?" tanong ni Seth kay Kats.

 

"Uhm... Heart?" Kats.

 

*PAK*

 

"Aray! Joke lang! Ano?" Haha. Loloko-loko kasi, nabatukan tuloy.

 

"TRIANGLE." sabi ni Seth sabay tingin sakin, kay Kath at Lester.

 

"Bakit naman triangle?" tanong ni Lester.

 

"Kasi yun ang nagpapatunay na hindi fair ang buhay. Tatlo ang sides ng triangle. Kahit baliktarin mo man

ang mundo, laging may isang naiiwan. May isang masasaktan. Yung dalawa, masaya.. pero yung isa

maiiwang luhaan."

 

At napanganga naman kami sa sinabing yun ni Seth. Nabitawan pa ni Kats yung hawak nyang baso. Nabasag tuloy.

At dahil sa pagkabasag na yun, nagising kami sa katotohanan.

 

Pagtingin ko sa mga kasama ko, lahat sila inaalog-alog ang ulo nila. Parang lahat natameme sa sinabing yun ni

Seth.

 

"Tara na." Sabi ni Seth at naglakad na papalabas.

 

 

 

Kami, eto. Tulala pa rin habang naglalakad. Malay ba namin kung san hinuhugot yun ni Seth.

 

Di nagtagal ay nakarating na kami sa mall. Napagdesisyunan muna naming kumain kaya dumiretso kami sa KFC.

Dun gusto ni Kath e.

 

Magkatapat ang upuan namin ni Kath, habang katabi naman nya si Lester. Katapat naman ni Lester si Seth. Tapos si

JC at Kats ang magkatapat.

 

Habang kumakain kami, napansin kong may dumi sa mukha ni Kath. Pupunasan ko na pero naunahan ako ni Lester.

 

"Ang dungis mo Ms. Bernardo! Hahaha." sabi nya habang pinupunasan ni tissue ang gilid ng labi ni Kath.

 

"Hahaha. Sorry na Emps!. Hahaha." Tumatawang sabi ni Kath. At Emps?

 

Ah Ehem. May tao po dito.

 

"Ehem" kunwaring ubo ko.

 

Napatingin sila sakin at natigilan sa ginagawa nila.

 

"Ahm. CR lang ako." At tumayo na si Kath.

 

 

 

"Sama ako." sabi ko at tumayo na rin. Lahat sila nakatingin sakin.

 

"MagC-CR lang din!" sigaw ko. Mga lumot kasi utak ng mga to e.

 

Naglakad na kami ni Kath papalabas ng KFC.

 

"Close na talaga kayo ni Lester ha." sabi ko ng hindi nakatingin sa kanya.

 

"Ha? Hindi naman masyado. Masarap kasi kausap ni Emps e." Emps talaga. Pssh.

 

"Emps?"

 

"Wala lang. Pang-asar lang. Hahaha." Tawa na naman sya ng tawa.

 

"Pssh." Yan nalang nasabi ko. Bakit ba parang nagseselos ako? Hindi, pride lang siguro to.

 

Naramdaman kong may humawak ng kamay ko. Pagtingin ko, si Kath pala. I looked at her, then she smiled at me.

Damn it. That smile. I can't help but smile back.

 

I intertwined our fingers habang patuloy lang kaming naglalakad.

 

"Kath mahal mo pa ba sya? Si blind man?" sabi ko ng hindi na naman sya tinitingnan.

 

 

 

"Let's not talk about him. Ang importante ay yung ngayon." At naramdaman kong mas humigpit ang hawak nya

sa kamay ko.

 

I looked at her and then I smiled.

 

Hindi ko mapigilang hindi maguilty.

 

God forgive me... for I will soon make your angel cry.

 

LESTER'S POV

 

"Uh. Guys, saglit lang ha. may imemeet lang ako. I'll be back." Sabi ni JC, at umalis na.

 

"Haay. Tagal naman nila. Atat na ko---UY CHIX!! Wait lang mga bro. Sundan ko lang ha. Text nyo nalang ako

pag aalis na. Geh." Sabi ni Kats at sinundan na yung magandang babae.

 

Naiwan kami ni Seth dito sa KFC. Magsasalita na sana ako, pero naunahan nya ko.

 

"Masakit ba?" tanong nya.

 

 

 

"Ang?"

 

"Ito." sabi nya at tinuro ang kaliwang dibdib ko.

 

"Ha?! Hahaha. Bakit naman? Wala naman akong sakit sa puso e." sabi ko.

 

"Wala ka ngang sakit sa puso, pero hindi mo maitatanggi na may sakit na nararamdaman ang puso mo."

 

Okay. Muntik ko lang naman maibuga ang iniinom ko.

 

"Ano bang pinagsasasabi mo Seth?" tanong ko.

 

"Anong pakiramdam maging isang side ng triangle?" sabi nya sabay tingin sakin.

 

Alam ko na to. Alam ni Seth ang nararamdaman ko kay Kath. Hindi ko na sinagot ang tanong ni Seth, sa halip, iniwas

ko ang tingin ko sa kanya at ibinaling dun sa escalator.

 

Sakto namang nandun sina Kath at Daniel, pababa at pabalik na dito. At alam nyo ba? Magkaholding hands pa sila.

 

"Pano kung yung triangle na yun, isosceles triangle pala. Pano kung yung dalawang side lang yung equal, at

yung isa hindi nila kapareho. Pano kung ikaw yung side na yun, yung side na walang kapartner? Anong

mararamdaman mo?" Sabi ni Seth at napatingin na naman ako sa kanya. Natigilan ako kasi tagos yung mga

sinasabi nya.

 

 

 

Binalik ko ang tingin ko kay Daniel at Kath na papasok dito sa KFC. Nagtatawanan sila. Masaya. Magkaholding

hands pa.

 

Napayuko nalang ako at biglang lumabas sa bibig ko ang salitang sa tingin ko, nanggaling sa puso ko.

 

 

 

"Masakit."

 

And with that, tinapik ni Seth ang likod ko. Napatingin ako sa kanya at nakangiti sya.

 

"Buti naman, naamin mo na. Kasi kung hindi mo papansinin ang isang sugat, patuloy lang yun kikirot."

 

Napangiti nalang ako at ibinalik ko ang tingin ko kayna Kath at Daniel na nakaupo na sa mga upuan nila.

 

Siguro nga tama si Seth. Kung sasarilinin ko lang to, baka sumabog ako sa sakit.

 

Sige na. Oo na. I admit it.

 

I think I'm in love with Kathryn Bernardo.