25th Hour - Micah Fruto (good short books txt) 📗
- Author: Micah Fruto
Book online «25th Hour - Micah Fruto (good short books txt) 📗». Author Micah Fruto
"Ayos nga eh." tapos napansin kong biglang tumawa si Kay at nakatingin sa likuran ko.
Nanlaki yung mata niya sa akin na parang may sinasabi siya sa akin na nasa likod ko. Syempre, alam kong may tao doon. Alam ko namang gugulatin lang ako kung sino man yun....
Kaya ang ginawa ko... nag-turn ako.
I didn't know that... that was a very bad move. Hindi dapat ako nag-turn. Ano bang word na pwede kong i-describe sa naramdaman ko? Scared? Mortified? Stupified? Petrified?
Yep.. petrified. It was horrible. Saka lang ako napaatras nun. Nawala na ako sa sarili ko.
"OH MY GOD! Nag-kiss kayo?" nagulat lahat ng nasa hallway kaya nagtinginan lahat sa amin.
Ako naman eh parang shocked pa rin sa mga nangyayari. Hinawakan ko yung lips ko. Hindi ko talaga inaasahan yun. Nasa likod ko kasi siya at balak niyang tusukin sana ng daliri niya yung pisngi ko kapag lumingon ako. Pero dahil hindi pa nga siya nakaayos... masama yung naging turn ko..
Eksakto.
"I.. uh.. h-hindi." nag-deny pa ako.
"Nakita kaya namin yun!" tapos tumingin siya sa gilid at nakitango lang yung iba.
Parang nakakatawa lang sa kanila yun. Ako naman eh.. ewan. Nanginginig na yung buong katawan ko.
"H-hindi ko naman sinasadya. Akala ko.."
"That was.... that was.." si Jasper eh nakatayo lang doon sa harapan ko. "That was just.. uh.. just..."
"Siraulo ka Jasper! Ikaw kasi eh."
"Bakit ka kasi bigla-bigla na lang lumilingon?" sinabi niya sa akin.
"Eh bakit naman kasi nasa likod ka niya?" tapos lumapit sa akin si Kay at bumulong, "Couz, first mo yun?"
Dahil nga hindi na ako makapag-isip ng tama, hindi na rin ako sumagot.
"That was very disturbing!!!" hindi mo maintindihan yung expression ng mukha niya.
Tawa ng tawa si Carlo nun sa gilid. Namumula na yung mukha niya at hawak niya yung tiyan niya.
"Manloloko lang sana si Jasper, palpak pa!"
"Carlo... ilang beses ko ba dapat sabihin sa iyo yung salitang SHUT UP?"
Dahil ayoko naman na mukha akong ewan doon, mabuti na siguro na magsalita ako na parang walang nangyari. Bakit ba kasi ako lumingon.
BWISIT!!! First kiss? Nasayang. Inimagine ko pa man din na ayos yung first kiss ko.. HINDI SA HALLWAY!!!
Mabuti na sigurong maging mahinahon ako.
"BADTRIP KA NAMAN KASI JASPER EH!!!" tinulak ko siya, "BAKIT KA KASI NASA LIKOD KO!" tinulak ko uli, "ALAM MO NAMAN NA MAY POSSIBILITY NA LUMINGON AKO TAPOS YUNG MUKHA MO ILALAPIT MO PA!!! BWISIT!! ASAR! KANIS!! ARRRGGGHHH!" ewan ko ba, asar na asar talaga ako. Siguro ganun lang talaga kapag awkward yung pakiramdam.
"First kiss yata ni Jasper yun eh!!" inasar naman si Jasper ni Carlo.
"Cousin?!? Ikaw rin 'di ba? Wala ka namang binabanggit."
"Iba na ito! Next level na!" tapos inakbayan lumapit siya kay Jasper, "Binata na si Jasper, may first kiss na." nakangiti pa siya,"First kiss niyo ang isa't isa?" tumawa naman si Carlo.
"Oo nga, namumula si Riel!!"
Nag-step ako papalayo at nag-step din papalayo si Jasper sa akin. Nagtinginan kaming dalawa nun.
"SIYA?" tinuro ko siya at tinuro niya ako, "FIRST KISS KO?"
Sabay pa kaming sumagot.
"HINDI NO!!!" tapos iniwas niya yung tingin niya. ***14*** Wala pa rin ako sa sarili ko hanggang sa makauwi kami ng hapon ni Kay. Hindi ko naman kasi masyadong inaasahan yung mga nangyayari. Bakit ba naganap yun? Super duper badtrip talaga. Tapos ngayon medyo naiilang pa akong makita si Jasper.
Sino ba namang hindi kung sa iyo naman nangyari yun? Kanina nga binabrainwash ko yung sarili ko na, 'Accident yun' o kaya naman, 'Friendly kiss?', or just simply, 'Kalimutan mo na lang.'
Unfortunately, walang nag-work.
Katulad nga nung sinabi ko kay Kay kanina, nagbihis lang ako nun sa room namin at nanguha ako ng sumbrero at shades. Mahirap na magbaka-sakali. Ayoko na rin kasing mag-utos ng bata at baka makilala rin ako, kapag nangyari yun... lagot na.
Kinuha ko yung P3,000 galing kay Daddy at nilagay ko sa sobre. Naglagay lang ako ng maliit na note sa loob: 'Science Lab', tapos sinara ko na at nilagyan ko ng maliit na A.L. doon sa gilid.
Lumakad ako ng mabilis sa school. Natural lang ang ginawa ko para hindi halatang may agenda ako. Pagkatapos nun eh nasa tapat na ako ng gate. Nabasa ko na yung DONATION BOX at bago ko pa ihinulog, tumingin-tingin muna ako sa gilid para walang makakita.
And the coast is clear. Hinulog ko yung sobre sa loob.
Dahil nga naisipan kong kumain, dadaan sana ako doon sa Ice Cream Parlor malapit sa school. Ewan ko ba, napaka-uneasy ng pakiramdam ko. Kaya ayun, lumingon ako sa likuran ko at feeling ko may nakatingin sa akin. Walang tao. Kinilabutan tuloy ako.
Naglabas naman ako ng pera at binilisan ko yung lakad ko. At yun nga, pakiramdam ko naman may sumusunod sa akin. Lumingon uli ako sa likod ko pero wala pa rin. Tumakbo na ako nun. Saka ko narinig na may ingay sa likod kaya napatunayan ko lang na may sumusunod talaga sa akin.
'MISS! SANDALI LANG!'
Hindi talaga ako lumingon. Hingal na hingal na ako nun. Liko dito at liko doon ang ginawa ko. Ang layo ng direksiyon na napuntahan ko sa Ice Cream Parlor. Tumingin ako sa gilid kung may sumusunod pa rin. Wala na yata....
saka naman...
"AHHHHHHHHHH!!!" nagulat ako nung biglang nag-ring yung phone ko.
Text lang pala ang OA ko naman.
'uwi k n nga gabi n' si Kay lang pala.
Pagkatapos kong binasa yung text niya, napahawak na lang ako doon sa dibdib ko.
PHEW! That was close.
***
"Hoy!" narinig kong sumisigaw si Jasper doon sa bintana galing sa labas. "Pssst! Hoy!"
Nagsusulat naman ako nun at wala ako sa sarili ko. Pakialam ko ba kung sino tinatawag niya.
"Ito kamo mapili! Gusto pa niya BEAUTY pa itawag. PSSST!! BEAST!"
Ako pala tinatawag niya?
"Siraulong 'to, ikaw ang Beast sa ating dalawa." sumandal ako sa upuan ko, "Ano na namang kailangan mo Morales?"
"Bakit ba pinipilit mong sanayin ang sarili mo na Morales ang itawag sa akin? Jasper name ko."
"Name mo rin naman yung Morales eh."
"Pasaway ka? First name ibig sabihin ko!"
"Liliwanagin mo. Di mo sinasabi kung anong klase ng name..may surname, first name at nickname." tumawa ako, "So what now.. BEAST?"
Nakatingin siya sa akin parang gusto niya akong asarin pero hindi niya ginawa.
"Marunong ka ba kumanta?" tinanong niya ako, "Kasi Musical yun. Kapag napahiya ka..." huminto siya, "MAPAPAHIYA KA."
Hinampas ko nga sa braso niya.
"Aray ko masakit yun ah!" hinawakan niya yung braso niya.
"Akala ko pa man din sasabihin mo, kapag napahiya ka, dadamayan mo ko."
"Bakit naman kita dadamayan? E di napahiya rin ako?" ni-rub pa rin niya yung braso niya, "As I was saying, marunong ka ba kumanta?"
"Sa banyo.. oo." totoo naman eh.
"Kailangan mo kumanta bago ka pumunta doon. Baka sabihin nagre-recruit ako ng talent na walang kwenta.." ang sakit magsalita nito ah! "Kanta na.. kahit ano."
"Bakit ako kakanta?"
"Basta kumanta ka!" sinisigawan ako?
"Fine!" tapos huminga ako ng malalim, "Old Mcdonald had a farm.."
Binatukan ba naman ako.
"Pwede yung hindi naman pambata?"
"Sabi mo kasi kahit ano eh!" tinulak ko siya at inayos ko yung buhok ko.
Nag-isip naman ako ng kanta.
"It's been quite a while You've really kept me wanting you You've got some style, it's so unique So beautiful, so warm so deep." Seryoso lang siya doon at wala namang masamang comment sa kanta ko kaya dumeretso na ako.
"Stay with me tonight Let me know what kind of love That will remain, forever be A dream that had become reality" Tumingin na lang ako sa desk ko. Acapella kasi, kaya nakakahiya.
"Loving you, ooh. Is such an easy thing to do No you, never know It's driving me crazy coz it grows and grows No I won't let it stop No I'm not giving up Lovin' you.. just a bit too much." huminto na talaga ko ng tuluyan, "Ayun na!"
Nakatingin lang siya nun at nakakunot na yung noo niya. Tahimik lang siya at hindi nagsasalita. Ang awkward naman.
Nag-snap ako sa harapan niya.
"Baka gusto mo magsalita? Comments? Suggestions?" tapos narealize ko yung sinabi ko, "Huwag na pala suggestion. Comment na lang."
Yung itsura niya nun eh parang natauhan. Tapos nakatitig sa akin.
"WOW."
WOW? Nagustuhan niya? Wow as in, wow ang ganda ng boses mo? Wow as in ang galing mo?
"Really?"
"Yeah. Wow." ngumiti naman ako, "That was awful." tapos tumawa naman siya.
Hinampas ko talaga siya ng malakas nun.
"Alam mo hindi ako madalas kumanta, pero at least 'di ba dapat mabait ka sa akin kaso hindi eh.." tumayo na ako sa upuan ko.
"Bakit ba siniseryoso mo lagi sinasabi ko?"
"Eh kasi seryoso ka tapos---" tumingin ako sa kanya, "Biro mo lang yun?"
"Oo na bahala na.." yun lang sinabi niya, "Pwede ka na rin pag-tiyagaan."
"Ang sama mo no?"
"Oo nga eh." naki-ayon pa sa akin.
Papalabas na sana ako ng classroom nun at si Jasper naman eh nakaupo pa rin doon sa upuan na katabi nung sa akin.
"HEY RIEL!!"
"WHAT?!?" yung boses ko nun parang naiirita.
"Bakit ba ang sungit mo? Ang bata-bata mo pa para kang nagmemenopose na matanda!"
"Oo na oo na." tumingin uli ako kanya, "Ano na nga uli?"
"Kahapon.. alam mo yun... ahh.." hindi siya tumingin sa akin, "May nakita ka ba dito sa school kahapon?"
"What do you mean? After school?"
"Oo."
"Umuwi kami ni Kay ng maaga eh." na-curious naman ako sa kanya, "Bakit mo natanong?"
"Remember nung may cafeteria duty tayo, napag-usapan natin si A.L.?"
Kinabahan naman ako nun. 'Di kaya siya yung sumunod sa akin kahapon?
"Err.. oo."
"Tingin ko tama ka. Tingin ko babae siya." seryoso talaga siya nito at bihirang mangyari yun.
"Paano mo naman.. n-nalaman yun?"
"Kahapon kasi may nakita akong babaeng naghulog ng sobre sa donation box. Eh wala namang masyadong nagdodonate doon maliban doon sa A.L. It could be her.. right?"
"HINDI KAYA! Malay mo.. malay mo ibang tao."
"Siguro nga. Sinundan ko nga sya eh." sinasabi ko na nga ba siya yun, "Kaya lang ang bilis tumakbo. Naka sumbrero siya saka naka-shades."
Oh my God! Mabuti na lang nakaganun ako.
"I wonder what she looks like.."
"Naku hindi ka nagwo-wonder I'm sure."
Tumingin siya sa akin.
"Matangkad nga siya eh.. about.. your height."
Tumawa namana ko nun pero peke lang.
"Talaga?" naku ibahin mo na yung usapan, "Lalabas lang ako ah.."
"At yung buhok niya medyo mahaba... parang sa iyo."
"Grabe naman no? O sige labas na ko ah.."
"And yung body built niya... teka.."
Tumingin siya sa akin at tinitigan ako.
"Same height, same hair, same body built..." nagtataka na siya nun..
Kinakabahan na ako. Tapos sinabi niyang...
"Don't tell me kamag-anak mo siya?" sus akala ko pa naman!!!! ***15*** Nawala yung kaba ko nun. Nakangiti lang si Jasper pero biglang nagseryoso.
Matalino ba ito o ano? Eh ang lakas ng tama sa utak. Pero mabuti na rin na hindi niya tinanong kung ako ba si A.L. dahil hindi ko rin ma-take na sumagot sa mga tanong niya.
Tapos tinitigan na naman niya ako. Then, umiling lang siya. Bigla ring tumawa.
Siraulo?
"Ano na namang nangyari sa iyo?" nakakapagtaka na itong tao na ito.
"Nah.. hindi pwedeng ikaw." titingin siya uli sa akin, tapos iiling.
Tumalikod na ako nun. That's it ARIELLE LOPEZ. Li-lo ka muna. Huwag ka muna magdo-donate sa school. Tama si Kay, makikilala ka nila. Mabuti siguro na hindi muna.
"Sige pala! Labas muna ako!"
Alam kong nakakahalata na siya nun. Hello? Ganun ba kahalata para malaman niya? Pero I'm sure, maiiisip din niya na hindi nga ako yun kasi S ang alam niyang simula ng name ko, hindi A. Nakatulong din ang pag-disguise ng name.
Tumakbo talaga ako ng malayo at gusto kong hanapin si Kay. Grabe, kailangan ko talaga ang pinsan ko.
"KAAAAYYYY!" nakita kong nandun siya sa kabilang dulo.
Nagtinginan yung mga nasa hallway. Wala akong pakialam. Basta gusto kong sumigaw. Si Kay naman eh tumakbo rin sa direksiyon ko.
Nung nakalapit na siya, bumulong naman sa akin.
"Cousin, narinig mo na ba yung salitang: 'Mahinhin?' "
"Anong koneksiyon nun sa pagsigaw ko?" isa pa ito magulo rin, "Anyways.. we have a very big problem."
"Ano?!?" parang siya kinabahan din.
"Tingin ko nakakahalata si Jasper na ako si A.L."
"Anong problema doon? Eh ikaw naman talaga si A.L." tapos tinalikuran ako. "Big shocker there!"
Tinignan ko sya ng masama. Akala ko pa man din iko-comfort ako.
"Ok fine. Ano balak mo?"
"I don't know.."
"Paano niya nalaman?"
"Sinundan niya ko kahapon!" tumingin ako sa paanan ko.
"Oo nga pala maiba ako, may practice daw mamaya."
Nagulat naman ako sa kanya. Practice ng alin?
"Ng ano?"
"Theater!" binatukan na naman ako, "Lola ka na ba at nagiging makakalimutin ka?"
Tumingin si Kay doon sa relo niya. Hindi ko rin alam kung anong oras na.
"Oops,... my bad. Yung MAMAYA
Comments (0)