ஒரு நிமிட கதைகள் - ஓட்டேரி செல்வ குமார் (e book free reading .TXT) 📗

பாடம்

 அம்மா அம்மா என்று அழுது கொண்டிருந்தால் வச்சு.

 வச்சு எதற்காக அழுகிறாள் என்று கேட்டாள்.

 

 

 அவள் பள்ளிக்குச் செல்ல வேண்டும் என்பதற்காக தான் அழுது கொண்டிருக்கிறாள் வச்சு ஒன்றாம் வகுப்பு தான் படித்து கொண்டிருக்கிறாள் 

 

அவள் படிக்கும் லிட்டில் பிளவர் பள்ளியில் கொரோனா காலம் முடிந்து தற்போது தான் மீண்டும் வகுப்பு திறந்தது .

 அது ஒரு காரணம் ...

 

 

இவ்வளவு நாள் சென்று கொண்டிருந்த ஆன்லைன் வகுப்புகள் எல்லாம் முடிவுக்கு வந்தது.

 

"அம்மாஒரு நாள் ஸ்கூலுக்கு போகாம இருக்கேன்"என்று கேட்டு வச்சு 

அழுது கொண்டிருந்தாள்.

வச்சுசுவின் அழுகை பொருட்படுத்தாத அவ அம்மா சுமதி

 

"இவலோ நாள் வீட்டிலிருந்து அது போதாதா? பேசாம போய் தொல இல்லான உதைப்பேன்"

அம்மா சுமதி மிரட்ட

 

வேறு வழியில்லாமல் ...

மிகவும் அழுதவாறு வச்சு தனது பள்ளி சீருடைகளை அணிந்து கொண்டு. காலை உணவு சாப்பிட மறுத்து விட்டு... உள்ளத்தில் மிகவும் கோபமுடன் பள்ளிக்கு கிளம்பினாள்.

 

ஒரு வழியாக வச்சுவை பள்ளிக்கு கொண்டு போய் விட்டு விட்டு வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தாள் வச்சு வின் அம்மா சுமதி

 

கொஞ்ச நேரத்தில

 

சுமதி என் செல் போன் சினுங்கியது எடுத்து பேசினாள்

"நாங்கள் லிட்டில் பிளவர் ஸ்கூல் ல இருந்து பேசுறோம் .உங்க பொண்ணு வச்சு இன்னைக்கு ஸ்கூல மயக்கம் போட்டு விழுந்து விட்டா ...

பயப்படுவதற்கு ஒன்றுமில்லை கொஞ்சம் வந்து போக முடியுமா?"

 

உடனே ஒரு ஆட்டோ பிடித்து அலறியடித்துக்கொண்டு வச்சு படிக்கும் ஸ்கூல் லுக்கு ஓடினால் சுமதி

 

 

"வச்சிக்கு என்னாச்சு?"

அங்கே பள்ளிக்கூடத்தில் ஆசிரியர்கள் குழுக்கள் இருக்க

 

"என்ன என்னன்னு தெரியல காலையில் வந்ததும் திடீர்னு பிரேயர் பாடல் பாடும் போது மயக்கம் போட்டு விழுந்து விட்டா"

ஆசிரியர்கள் சொல்ல

 

வச்சு என்று அவளை ஆரத் தழுவிக் கொண்டாள் சுமதி காலையிலிருந்து சாப்பிடல அதனாலதான் இப்படி ஆயிருக்கும் நினைக்கிறேன் என்று சுமதி சொல்ல

 

"குழந்தைகளுக்கு சாப்பாடு, தண்ணி, இதெல்லாம் ஒழுங்கா கொடுத்து அனுப்புங்கள்.

 

 குழந்தைகள் ஸ்கூலுக்கு வர மாட்டேன்னு அடம் பிடிச்சா ...

மெதுவாக சொல்லி பாருங்க கேட்டுப்பாங்க . கெஞ்சி பாருங்க..

 

அத விட்டுட்டு அந்தக் குழந்தையை மிரட்டி உங்க அடக்குமுறை எல்லாம் அந்த குழந்தை கிட்ட காட்டாதீங்க... அது உங்களுக்கு நல்லதல்ல... அந்த குழந்தைக்கு நல்லதல்ல...

 

என்று வச்சுவின் ஒன்றாம் வகுப்பு ஆசிரியை அவள் அம்மா சுமதிக்கு வகுப்பு நடத்தினார்.

 

அந்தப் பாடம் வச்சு அம்மா சுமதிக்கு நன்றாகவே புரிந்தது

 

"நல்ல வேலை ...பசியில் மயக்கம் போட்டு விழுந்த வச்சி விற்கு ஒன்றும் ஆகவில்லை ....நன்றி கடவுளே..." என்று மனதுக்குள் புலம்பி கொண்டாள்

 

வச்சு வின் அம்மா சுமதி

 

 

 

+ ஓட்டேரி செல்வ குமார்

முட்டை

 அன்னை தெரசா மேல்நிலைப் பள்ளியில் ஆறாம் வகுப்பில் வகுப்பாசிரியர் கணேஷ் பாடம் நடத்திக்கொண்டிருந்தார்

 

திடீரென்று மாணவர்களை பார்த்து கேட்டார் "கோழி அதிகமாக முட்டை போடுமா? வாத்து அதிகமாக முட்டை போடுமா?"

 

தினேஷ் என்ற மாணவன் எழுந்து "கோழி சார்" என்று சொல்லி அமர்ந்தான்

 

பிரபு என்ற மாணவன் எழுந்து "கோழி வாத்து சார்" என்றான்

 

அங்கே அமைதியாக உட்கார்ந்திருந்த பாபு என்கின்ற மாணவன் மெதுவாக எழுந்தான்

 

அட பாபு நீ என்ன சொல்ல போற என்று வகுப்பாசிரியர் அதட்டலாக கேட்க

"கோழியை விட வாத்தையை விட

அதிகமா முட்டை போடுவது நீங்கதான் சார் "என் றான்

 

வகுப்பாசிரியர் கணேஷ்க்கு ஒரு நிமிடம் தலை சுற்றியது "என்னடா உளர்ற?"

"நான் ஒன்னும் உலற வில்லை இல்லை சார் உண்மையா தான் சொல்றேன் கோழி வாத்து விட நீங்க தான் பரிட்சை பேப்பர்ல அதிகமா முட்டை போடுறீங்க..."

என்று பாபு அமைதியாக சொல்லவும்

 

வகுப்பில் இருந்த மாணவர்கள் சிரிக்க ஆரம்பித்தார்கள் அவர்களோடு சேர்ந்து வேறு வழியில்லாமல் வகுப்பாசிரியர் கணேஷ் பாடம் நடத்துவதை விட்டுவிட்டு சிரித்துக் கொண்டிருந்தார்

 

பாபு அவரை அமைதியாக வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான்

 

+ ஓட்டேரி செல்வ குமார்

 

79சி

 79c பஸ்

 பயணப்பட்டு கொண்டிருந்தது பஸ்ஸின் கண்டக்டர் ரகு டிக்கெட் விநியோகித்துக் கொண்டிருந்தார் 

 

அந்த சமயம் பார்த்து பயணி ஒருவர்" 100 ரூபாய் நோட்டை நீட்டினார் ஒன்பது ரூபாய் டிக்கெட்டுக்கு... நூறு ரூபா கொடுத்தா... நான் எப்படி சார் சில்லரை தர முடியும் உங்களுக்கு?"

 

கேட்டவாறு நூறு ரூபாய் வாங்கி பையில் வைத்துக்கொண்டு 90 ரூபாய் கொடுத்து ஒன்பது ரூபாய் டிக்கெட்டை கொடுத்து "பாக்கி ஒரு ரூபாயை அப்புறம் தருவதாக சொல்லி" அங்கிருந்து அடுத்த பயணியிடம் நகர்ந்தார் டிக்கெட் டிக்கெட் என்று கண்டக்டர் ரகு

 

பஸ் வேகமாக அவினாசி சாலை வழியாக புறப்பட்டு மேற்கு நோக்கி போய்கொண்டிருந்தது அந்த வழியில் மிக அவதிக்குள்ளாகி தவித்துக்கொண்டிருந்த பெரியவர் கையைக் காண்பித்து பேருந்தை நிறுத்தினார் டிரைவரும் சலைக்காமல் மனிதாபிமானத்துடன் தேர்ந்தெடுத்து அந்த பெரியவரை பஸ்ஸில் ஏற்றிக் கொண்டார் பின் பஸ் புறப்பட்டது.

 

"சார் கவர்மென்ட் ஹாஸ்பிடல் போகணும் டிக்கெட் கொடுங்க" என்று அந்த பெரியவர் கேட்க 

கண்டக்டர்" ஒன்பது ரூபாய் கொடுங்க" என்று டிக்கெட் விலையை சொன்னார் அந்த பெரியவர்" எட்டு ரூபா தான் இருக்கிறது என்ன செய்யட்டும்?" கேட்டு விழித்தார்

 

"பரவாயில்லை கொடுங்க ..."என்று அந்த பெரியவரை சமாதானப்படுத்த அந்த எட்டு ரூபாய் வாங்கிக் கொண்டு அவருக்கு ஒன்பது ரூபாய் டிக்கெட் கொடுத்தார் கண்டக்டர் ராக

 

இந்தப் ஒரு ரூபாய் இரண்டு ரூபாய் சில்லரை தட்டுப்பாடு என்பது பஸ் கண்டக்டர் அவர்களுக்கு பெரும் அவதிக்குள்ளாகி ஒரு விஷயம்தான் சில நேரங்களில் சிலரை இல்லாவிட்டால் பொதுமக்களுக்கு பதில் சொல்லுவது லேசுப்பட்ட காரியமில்லை இதை உணர்ந்துதான் ரகு தன் கையில் எப்போதும் சாக்லேட் பொட்டலத்தை வைத்திருப்பார்

 

ஒரு ருபாய் இரண்டு ரூபாய் சில்லரை இல்லாவிட்டால் அவர்களுக்கு அந்த சில்லரை பதிலாக சாக்லேட்டை வாங்கி பயணி களை திருப்திப்படுத்தி விடுவார் ஏனென்றால் யாரையும் ஏமாற்றி விடக்கூடாது என்பதுதான் அவரது நோக்கமாக வேலை பார்த்துக்கொண்டிருந்தார் கண்டக்டர் ரகு

 

இன்று அதிசயமாக சாக்லேட் பொட்டலத்தை எடுத்து வராததால் நூறு ரூபாய் கொடுத்து ஒன்பது ரூபாய்க்கு டிக்கெட் வாங்கின பெரியவருக்கு 90 ரூபாய் கொடுத்துவிட்டு ஒன்பது ரூபாய் கொடுத்து ஒரு ரூபாய் கொடுக்காமல் தவித்துக் கொண்டிருந்தார்

 

அடுத்து ஜாயின்ட் ஆபீஸ் பஸ் ஸ்டாப்பில் பஸ் நிற்க உடனே கீழே இறங்கி ஓடி போய் கடையில் ஒரு சாக்லேட் பொட்டலத்தை வாங்கி கொண்டு பஸ்ஸில் ஏறினார் கண்டக்டர் ரகு

 

ஒரு ரூபாய் இரண்டு ரூபாய் என்று சிலரை பாக்கி வைத்திருந்த சில பயணிகளிடம் சாக்லேட்டுகளை கொடுத்தார்

 

அந்த சாக்லேட்டுகளை கொடுத்து பின்பு தான் அவரது மனம் அமைதியானது

அது வரையில் அவரது மனம் படாது பட்டுக்கொண்டு பாடு பட்டுக் கொண்டிருந்தது இந்த சில்லறை பிரச்சனை எப்ப தான் தீருமோ? கடவுளே!! கடவுளே!!" என்று மனசாட்சியுடன் புலம்பிக் கொண்டே தன் வேலையை தொடர்ந்தார்" டிக்கெட் டிக்கெட் "என்று கண்டக்டர் ரகு

 

பஸ் மெதுவாக சாலைகளில் வளைந்து நெளிந்து போய்க் கொண்டிருந்தது

 

+ ஓட்டேரி செல்வ குமார்

 

 

 

 

நேர்மை

 அந்த எஸ்டேட் சாலையில் 

ஜாகிர் என்ற ....

அந்த 10 வயது சிறுவன் 

தினந்தோறும்

 மாலை வேளையில் ஏதாவது புத்தகங்களை விற்று கொண்டிருப்பான். அல்லது கார் கிளீனர், சன் லைட் பிரவுசர், ஏதாவது போகிற வருகிற வாகனங்களை குறிபார்த்து அவன் கேட்டுக் கொண்டு இருப்பான்.

 அவனிடம் பரிதாபப்பட்டு வாங்குபவர்களும் இருக்கிறார்கள் அவனை ஏளனமாக பார்த்துவிட்டு நகரு பவர்களும் இருக்கிறார்கள் இருப்பினும் தினமும் பள்ளி முடித்து இப்படியான விற்பனை செய்து கொண்டிருந்தான் ...

 அவன் நோய் உற்ற தாயாருக்கு உதவி கொண்டிருந்தான்.

ஜாக்கிருக்கு ... அப்பா இல்லை அம்மா மட்டும் தான் அப்பா அம்மா நோயாளியாகி விட்டதால் வேறு ஒரு பெண்ணை திருமணம் செய்து கொண்டு போய் விட்டார்.

 பின்புதான் ஜாகீரின் தலையில் குடும்பம் சுமையும் கொஞ்சம் புரிந்தது. அதனால் ...

அவன் இப்படி எஸ்டேட் சாலையில் வரும் போகிற வருகிற கார்கள் மற்றும் ஆட்டோ வருபவர்களிடம் சிறுவர்களுக்கான புத்தகங்கள் விற்பதும் செல்பவர்கள் விற்பதும் ஆக இருந்த அதில் கிடைக்கும் சொற்ப பணத்தில் தாயாருக்கும் தனது குடும்பத்திற்கும் உதவி புரிந்து கொண்டு இருந்தான்...

 

இரண்டு மூன்று நாட்களாக அந்த ஜாக்கிரை எஸ்டேட் சாலையில் பார்க்க முடியவில்லை அவனுக்கு என்னவானது? என்று எனக்கு மனமயக்கம் புடிச்சது

 

 

நான் எனது இரு சக்கர வாகனத்தை ஓட்டிக் கொண்டே என் கண்களை அங்குமிங்குமாக ஓடவிட்டேன் அங்கோ ஒரு மூலையில் உட்கார்ந்திருந்தான் ஜாகீர்

 

என்னடா எதுவும் விற்க வரவில்லையா ?என்று கேட்டேன் ஜாஹிர் கண்களில் கண்ணீர் மல்க அங்கிள் சாப்பிட்டு ரெண்டு நாளாச்சு பசி மயக்கமா இருக்கு எதுவும் பொருள் சரியா படிக்கல அதனால எதுவும் வந்து விக்க முடியலை...

 

என்று சொல்லவும் நான் உடனே என் சட்டைப் பையை தடவினேன் பாக்கெட்டில் இருந்த 20 ரூபாயை எடுத்து அவன் கையில் கொடுத்தேன்

 

அதை வாங்க மறுத்துவிட்ட ஜாகீர் வேண்டாம்

டேய் போய் முதல்ல சாப்பிடு உங்க அம்மாவுக்கு சாப்பாடு வாங்கி கொடு

என்று நான் சொல்லி முடிக்கும் முன்"

அங்கிள் ஒரு நூறு ரூபா கடன் கொடுங்க ஒரு வாரத்துல திருப்பித் தேரன்"

 

கேட்டான் ஜாகீர்

 

சரி என்று... என் மணிபர்சில் இருந்து 200 ரூபாயை எடுத்துக் கொடுத்தேன் "வேண்டாம் 100 ரூபாய் போதும்" என்றான் அவன்

 

சரி என்று நானும் நூறு ரூபாய் கொடுத்து விட்டு விலக

 

இரண்டு வாரங்கள் கழிந்து போயிருக்கும்

 

அந்த எஸ்டேட் சாலைகள் ஜாகீர் ஏதோ விற்றுக் கொண்டிருந்தாள் நான் அவனைப் பார்த்தேன்.

" அங்கிள்... அங்கிள்" என்று என்னிடம் ஓடி வந்தா ன் தனது பாக்கெட்டிலிருந்து ஒருரூபாய் பணத்தை எடுத்து நீங்க கொடுத்த நூறு ரூபாய் என்று திருப்பிக் கொடுத்தான்

 

வேண்டாம் வேண்டாம் நீயே வைத்துக்கொள் என்று சொன்னேன்

"கடன் வாங்கின திருப்பி கொடுக்காமல் இருக்கிறது பாவமாகும்"

நூறு ரூபா அதனால நான் திருப்பிக் கொடுத்தேன்" வேண்டாம் என்று சொல்லாதீங்க அங்கில்"

 

அந்த பசியின் வறுமையிலும் "கடனை வாங்கினால் திருப்பித்தர வேண்டும்" என்கிற அந்த ஜாகிரை நினைத்து நினைத்து உள்ளம் பூரித்தது 

ஆனால் ...

மெல்ல வலிக்கவும் செய்தது.

இதுதான் நேர்மை

 

+ ஓட்டேரி செல்வ குமார்

 

 

 

 

 

முணு குரங்குகள்

 மூன்று குரங்குகள் இருந்தது... என்னடா இது பழைய காந்தி பொம்மை கதை சொல்லி உங்களை உசுப்பி விடுகிறேன் என்று மட்டும் நினைத்து விடாதீர்கள் காரணம் காந்தி சொன்ன குரங்கு என்ன பண்ணிச்சு? கெட்டதை பார்க்க கூடாதுன்னு" கண்ண மூடிக்கிட்டது" முதல் குரங்கு .

 

ஆனா காதுல கெட்ட்டது கேட்டது வாயில கெட்டது பேசி திரிந்தது அப்படியே.... இரண்டாவது குரங்கு என்ன பண்ணுச்சு? 

பேசமாட்டேன் கெட்டது "வாயை

 

 முடிச்சு "ஆன கெட்டதை பார்க்கவும் கேட்கவும் செய்த து... அப்புறம் முநாவது குரங்கு என்ன செய்யதது...? கெட்டது கேட்க மாட்டேன் 'காதை மூடிக்கிட்டு " கெட்டதா பாத்தது கெட்டதா பேசியது.... எப்படி இருக்கிறது இன்றைய நிலை...?

 

ஆமாம்... இதில் நீங்க புரிந்து கொண்ட பொருள் என்ன!?

கலி காலம் இது தான் சாமி....

 

 

+ ஓட்டேரி செல்வ குமார்

 

 

 

 

 

 

39சி

39c"

மவுண்ட் ரோடு வழியாக சென்று கொண்டிருந்த பேருந்து 

எல்ஐசி பஸ் ஸ்டாப்பில் நிற்காமல் போய்க்கொண்டிருந்தது .

 

அந்த பஸ் ஸ்டாண்டில் நின்ருந்த ஒரு வயதான பாட்டி கையைக் காண்பித்து அதை பார்த்தும் பார்க்காமல் டிரைவர் பஸ்ஸை ஓட்டிக் கொண்டு அருவருப்பாக நகர்ந்து கொண்டிருந்தார் டிரைவர் பாஸ்கர்

 

ஒரு 500 மீட்டர் தள்ளி ஒரு இளம்பெண் ஜீன்ஸ் டி-ஷர்ட் உடன் நின்று கொண்டு பஸ்சை நிறுத்த கையை காண்பிக்க

 

 உடனே சடன் பிரேக் போட்டு பஸ்சை நிறுத்தி அந்த வாலிப பெண்ணை தன் பேருந்துக்குள் ஏற்றி டிரைவர் அருகில் இருந்த கண்ணாடி வழியே சைட் அடித்துக் கொண்டிருந்தார் டிரைவர் பாஸ்கர்

 

"பஸ் ஸ்டாப் பில் நிண்ணு நம்ம கையை காமிச்சா நிறுத்தாம தள்ளிப் போய் நின்னு ஒரு பொண்ணு ஏத்திக்கிட்டு போறான் பாரு"

அந்த பாட்டி வேதனைப் பட்டுக் கொண்டிருந்தது.

 அந்த வேதனையில் முதுமை ஊஞ்சலாடிக் கொண்டு இருந்தது தான் மிச்சம்

 

டிரைவர் சீட்டுக்கு மேலே இருந்த கண்ணாடி வழியே அந்த இளம்பெண்ணை பார்த்து சைட் அடித்துக்கொண்டு இருந்த டிரைவர் பாஸ்கரை பார்த்த அந்த இளம்பெண்

"என்ன அப்படி பார்க்கிறாய்... ஒழுங்கா வண்டிய ஓட்டு..." என்று மனசுக்குள் கர்ஜித்த வாரு டிரைவர் பாஸ்கரை முறைத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

 

"இவ போட்டு இருக்கிற டிரஸ்ல பார்த்து இவளை பஸ்ல ஏத்தி வந்ததுக்கு..." நமக்கு இதுவும் வேணும் இன்னமும் வேணும் என்று மனசுக்குள் முணுமுணுத்த வாரு

பஸ்சை ஒழுங்காக ஓட்டினார் டிரைவர் பாஸ்கர்

 

+ ஓட்டேரி செல்வ குமார்

 

 

 

காதல் மயக்கம்

 நர்மதா மிக நல்ல அழகான பெண் கொஞ்சம் தைரியசாலி உன்கூட அதனால் அவளுக்கு பெண் நண்பர்களை விட நான் நண்பர்களே அதிகமாக இருந்தார்கள் எப்போதும் தனது ஆண் நண்பர்களில் அவள் சுற்றுவதும் அவருடைய விளையாடுவதும் கேலி கிண்டல் பேசுவதும் ஆகவே அவருடைய கல்லூரியில் நாட்கள் கழிந்து கொண்டிருந்தது

 

நர்மதாவை ரோகித் என்ற பேருள்ள ஆண் நண்பர்களில் ஒருவன் அவளுடன் நெருக்கமாக பழகி கொண்டிருந்தான் கிட்டத்தட்ட அவள் பழகும் போதெல்லாம் அவளை இதை காதலிபது மாதிரியே இருந்தது