ஒரு நிமிட கதைகள் - ஓட்டேரி செல்வ குமார் (e book free reading .TXT) 📗

நூலின் கதை

நூலின் பெயர் : ஒரு நிமிட கதைகள் 

 

எழுதியவர்: ஓட்டேரி செல்வ குமார்

 

நூல் வகை: சிறுகதைகள்

 

விலை: ₹ 70

 

பதிப்பு : 2022 பெப்ரவரி

 

பதிப்பாளர்: மதன் பதிப்பகம்  

 

பதிப்பாளர் முகவரி: 13 சந்திப்ப மெயின் தெரு,

 

                                           ஓட்டேரி,

                                         சென்னை 600012

 

                                            தமிழ் நாடு

 

 

 

 

                                          

 

 

 

 

 

 

 

எனது கதைகளின் கதை!

 1985 இல் இருந்து தமிழில் எழுதத் தொடங்கிய நாள் கிட்டத்தட்ட முப்பத்தைந்து வருடங்களாக எழுதிக் கொண்டிருக்கிறேன் எதற்காக எழுதிக் கொண்டிருக்கிறேன்.

 

 

நான் உயிர் வாழ்கிறேன் என்பதற்கு அடையாளமாக தான் இதை செய்து கொண்டிருக்கிறேன் என் மூச்சு நின்று போனால் என் எழுத்தும் என்று போகும் என்பதுதான் நான் வாங்கி வந்த வரம் அந்த வரம் எனக்கு நானே கொடுத்துக் கொண்டதே தவிர மற்றவர்களிடமிருந்து வாங்கி வந்ததல்ல....

 

 

ஏனென்றால் நான் சுயம்புவாக தான் எழுத ஆரம்பித்தேன். அப்படி எழுத ஆரம்பித்ததன் விளைவு என் எழுத்துக்கள் பல நிலைகளில் சிறு பத்திரிகைகளில் வெளியாகி என்னை உற்சாகப் பட வைத்தது உண்மை தான்.

 

பல நிலைகளில் பல பெரிய பெரிய

இதழ்களில்  பல கதைகள் வெளியே வராமல் போனது உண்மைதான் அதற்காக என்ன செய்து கொண்டு விட முடியும்? அதற்கு எல்லாம் ஒன்றும் செய்து கொண்டிருக்க முடியாது என்று சொல்லி விட முடியாமல் நான் திரும்பத் திரும்ப எழுத ஆரம்பித்திருக்கும் என்று உலகப் பிரசித்தி பெற்ற அமேசானில் என் புத்தகங்கள் வெளி வந்து என்னை மகிழ்வித்து கொண்டுதான் இருக்கிறது.

 

 

அது இல்லாமல் உலகப் புகழ்பெற்ற வலைதளம் எல்லாம் எழுதிக் கொண்டிருக்கிறேன் அதெல்லாம் எனக்கு ஒரு திருப்தியும் மகிழ்ச்சியும் தருகிறது என்றால் அது பொய்யில்லை எனவே நான் எழுத்தில் நேசிப்பதும் என்னை நான் நேசிப்பதும் ஒன்றாகவே நினைக்கிறேன்.

 

 

அதனால் என் எழுத்து வாசிப்பவர்களும் என்னை நேசிப்பதாக வருகிறேன் அதை தவிர இங்கு எழுதப்படும் போகும் அந்த ஒரு நிமிட கதைகள் எல்லாம் நீங்கள் ஒரு நிமிடத்தில் இல்லை அதற்கு மேலும் படிக்க வேண்டும் என்ற ஆவலுடன் மட்டுமல்ல ஒரு ஆசையுடன் எழுதப்பட்டது.

 

 

இந்த கதைகள் இன்றைய எந்திர கதியில் சூழலும் மனிதன் ஒரு நிமிடத்தில் ஒரு கதையைப் படித்து விட்டு விடுவார் என்றால் அதுதான் எனக்கு திருப்திகரமான விஷயம் என்றால் நம் கதை ஒரு நிமிடத்தில் இருக்கிறதோ ? இல்லையோ ?

 

அந்த கதையை ஒரு நிமிடத்தில் படித்துவிடும் வாசகனின் நேரங்களும் என்பதுதான் எனக்கு மிக முக்கியமானது.

 

அந்த கால நேரத்தில் படித்து அந்த கதையில் இருந்து அவன் என்ன புரிகிறதோ அந்த புரிதலில் இருந்து தான் நான் மீண்டும் மீண்டும் கதைகளை சுருக்கி எழுத முயறசிக்கிறேன் என்பதை நினைவூட்டிக் கொள்கிறேன் கதைக்குள் நுழைவோம்...

 

 இப்படிக்கு....

 

+ ஓட்டேரி செல்வ குமார்

கொசு

 பாபு புரண்டு புரண்டு படுத்துக் கொள்வது தான் படுக்கையில் நேரம் தூக்கம் பிடிக்கவில்லை காலையும் கையையும் சூழ்ந்து கொண்டு படுத்து கொண்டு இருந்தான் என்று பார்க்கப்போனால் அவள் போர்வை போர்த்தியிருந்தது கூட அவனை ஒரு கை கால் முகம் என்று அங்கங்கே அவள் போர்வைக்குள் ஒலிந்து கடித்துக் கொண்டு இருந்தது

 

 இப்போது இந்த கூவ

 

 கொசுவிற்கு மாய வித்தை எல்லாம் தெரிந்து இருக்கிறது அதனால்தான் எந்த குட்நைட்குள் சிக்க மாட்டேங்கிறது மறக்க மாட்டேன் என்கிறது எப்படி போர்வை போர்த்தி தூங்கி கொண்டிரந்தால் கூட அந்தப் போர்வைக்குள் ஒழிந்து கடிக்க ஆரம்பித்துவிட்டது நாளை நாளைகொசு வலையில் கூட நுழைந்து கடித்து விட்டாலும் ஆச்சரியப்படுவதற்கு ஒன்றுமில்லை...

 

 

 இப்படிப்பட்ட ஒரு இம்சையில் சிக்கிக் கொண்டிருந்த பாபு கைகளை கொசுக்களை அடி அடி அடித்தான் 

 

அப்புறமாக கூட அந்த கொசுக்கள் அவனை விட்டு விலகாமல் அவன் ரத்தத்தை அழகாய் குடித்துக் கொண்டும் கடித்துக் கொண்டும் இருந்தது என்ன செய்வது ?

 

 

 

கொசுக்களுக்கு இலவச ரத்த தானம் செய்வது பாவம் கொசுவிற்கு அன்றாட வேலை ஆகிவிட்டது இருப்பினும் அவன் கொசுக்கடியால் பெரிதும் பாதிக்கப் படவில்லை என்பது தான் தெரிந்தது இருப்பினும் அவநுக்கு தூக்கம் போய்விட்டது இனி தூங்கினா போலதான் என்றும் அனுபவித்தவாறு...

 

 

 

நிலமை

 

 

 

  அது பெரிய பணக்கார வீட்டில் நாய் இருந்தது அந்த நாயை அழகுடனும் வளர்த்து வந்தார் அதேசமயம் அதற்கேற்ற உணவு வகைகளை வழங்கி வந்தார்

 

அது வீட்டை பாதுகாக்கும் என்கிற சூழலில் அது பணக்காரன் ரொம்ப ஆரோக்கியமாகவே நாய்யை கவனித்துக் கொண்டார் .அப்படி இருக்க சில நாட்களாக அந்த வழியாக வீட்டு கண்காணித்துக் கொண்டே போகிற வருகிற ஒரு வழிப்போக்கன் ...

 

அந்த நாய்க்கு 2 பிஸ்கட்டுகளை தினமும் போட்டு வந்தான் அந்த பணக்கார வீட்டு நாய் அந்த பிஸ்கட்டுகளை அள்ளி முகர்ந்து சாப்பிட்டது .அந்த வழிப்போக்கனின் அன்பில் திளைத்து பின் என்ன?...

 

ஒரு நாள் அந்த வழிப்போக்கன் அந்த பணக்கார வீட்டில் இரவோடு இரவாக திருடனாக மாறி திருடி விட்டு வெளியேறினான். அந்த பணக்கார வீட்டு நாய் ஒன்றும் கண்டு கொள்ளாமல் அமைதியாக இருந்தது மறுநாள் ....

 

அந்த பணக்காரனின் நிலமை என்ன?

 

என்பது அந்தப் பழக்கத்தை விட அந்த திருடனுக்கு நன்றாகத் தெரியும் ஆனால் பாவம் அந்த நாய்க்கு ஒன்றுமே தெரியாது அதுதான் உண்மை. அப்படியா என்று வாய்பிளந்து நிற்காதீர்கள் வாய மூடுங்கள்...

 

ஐயோ சாரி..

 

 

அதற்குள் சின்ன கொசு உங்கள் வாய்க்குள் புகுந்து விட்டது.

 

 

  + ஓட்டேரி செல்வ குமார்

நீ .. ரெடியா?

 

 

 அம்மா அடித்து விட்டான் என்பதற்காக அழுதுகொண்டே இருந்தால் குழந்தை

 சாலினி

 

 சூழ்நிலைக்கு ஆறுதல் சொல்ல அவளது பாட்டி கேட்க ஊரில் இல்லை

 

 20 நிமிடங்கள் கிட்ட தட்ட அழுது கொண்டே இருக்கும் சாலினி

 

 தனக்கு துணையாக இருக்கும் டெடி கரடி பொம்மையை கட்டி

 பிடித்தவாறு " நான் விளையாடிக் கொண்டிருக்கும்போது படிக்காமல் விளையாட்டு என்ன உனக்கு ? என்னை திட்டி அடிச்சாங்க டெடி"

 

 அம்மா... அடித்த துக்கு நீ கவலைப் படக்கூடாது என்னை மாதிரி ஜாலியா இருக்கணும் தெரியுமா?

 

 என்று டெடி பேசுவது போல் சிரிக்க

 

 குழந்தை சாலினி தன் கவலையை மறந்து அந்த அம்மா அடித்த அடிகளையும் மறந்து அந்த டெடி கரடி பொம்மையுடன் சிரித்துக்கொண்டே விளை யாட தொடங்கி னாள் கட்டிலின் மேல்....

 

 

 "டெடி நான் ரெடி... நீ ரெடியா ?" என்று சாலினி கேள்வி பொம்மை இன்னும் கலகலப்பாக அவளைப் பார்த்து சிரித்துக் கொண்டே இருந்தது அந்த பொம்மை என் சிரிப்பில சாலினி மகிழ்ச்சியை இரட்டிப்பானது தான் மிச்சம்.

 

வேண்டும் என்றால் நீங்களும் சாலினிடம் கேட்டுப்பாருங்கள் அவங்களுக்கு டெடி இன் சிரிப்பை பற்றிய இன்னும் பல கதைகள் சொல்லுவாள்

 

 

 

 + ஓட்டேரி செல்வ குமார்

அந்த எலும்புதுண்டு

 அந்தத் தெருவில்

 

 ரோஸியும் + ஜிம்மி 

 

இருவரும் நண்பர்கள்

 

மற்ற தெரு நபர்கள்

 

அந்த தெருவிற்குள் நுழைந்தால் ரோஸியும் சத்தம் போட்டு விரட்டி விடுவார்கள்

 

ரோஸியும் ஜிம்மி யும் தெரு நாய்கள் என்றாலும் அவர்கள் அந்தச் தெரு சிறுவர்களின் நம்பிக்கைக்கும் நட்புக்கும் அன்புக்கும் பாத்திரமானவர்கள் என்பதை யாரும் மறுத்துவிட முடியாது.

 

 காரணம்... அவர்களுக்குத் தேவையான உணவு மற்றும் அவர்களுக்கு தேவையான சகலமும் அங்கே அந்த தெருவில் கிடைத்துவிடும்...

 

அப்படி இருக்கையில் ஒரு நாள் ரோஸியும் ஜிம்மி யும் ரொம்பவே சத்தம் போட்டு சண்டை போட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள். தெருவில்

 போகிற வருபவர்கள் எல்லாம் அந்த சண்டையை வேடிக்கை பார்க்க ஆரம்பித்துவிட்டார்கள்.

 

ஒருவழியாக எதிர்ப்பு சண்டை வேண்டாம் என்று ஜிம்மி விட்டுக்கொடுக்க ரோஸி போய் அந்த குப்பைத் தொட்டியில் அருகே கிடந்த ஏலும்பு துண்டை எடுத்து நர நர நர என்று கடிக்க ஆரம்பித்தது ரோஸி.

 

ஜிம்மி அதைப் பார்த்து ஒருபுறம் வேதனைப் பட்டுக் கொண்டு "நமக்கு கிடைக்காமல் போயிடுச்சே" என்று வருத்தப் பட்டுக் கொண்டிருந்தது.

 

எலும்புத் துண்டை எடுத்துக் கடித்த ரோஸி கடித்து கடித்து வெறுத்து போய் கடைசியில் வெறும் முகர்ந்து பார்க்க ஆரம்பித்தது தான் மிச்சம்.

 

அதைப் பார்த்து ஜிம்மியும் ஓடிப்போய் அந்த எலும்புத்துண்டை எடுத்து கடிக்க பாத்தது...

 

அப்புறம் என்ன நாய்கள் கடித்து அந்த எலும்புத் துண்டு மட்டும் கம்பீரமாக வெள்ளை வெளேரெனறு கால்சியம் கணக்கில் சிரித்துக் கொண்டு இருந்தது தான் மிச்சம்

 

 

 

+ ஓட்டேரி செல்வ குமார்

 

 

 

அது ஒரு வாழ்வின் கேள்வி

நல் இரவு 11 மணி இருக்கும் . எம்.ஏ. தத்துவியல் படித்த ராஜி தூங்காமல் முழிப்பட்டு கையில் சிகிரெட் புகைத்துக் உட்கார்ந்து இருந்தான் . 

 

 தவிர அவன் சிகிரெட்டை பிடிக்கவில்லை . பெரிய யோசனையில் இருந்தான் . சமீப காலமாக ராஜிக்கு மனநிலை சரியில்லை .

 

 அதனால் அவன் மனநல மருத்துவர் அசோகனிடம் வைத்தியம் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான் . மருத்துவர் அசோகன் " ராஜி ஓவராக கஞ்சா யூஸ் பண்ணாதீங்க மேலும் உங்க மனசு பாழாகிவிடும் . கஞ்சா உபயோகிறது உங்க இஸ்டம் ஆனா அது வேண்டாம் சொல்லுறது என் கடமை " என்று ஆலோசனை சொல்லி தூக்க மாத்திரைகளை எழுதி அனுப்பிவிட்டார் . 

 

டாக்டர் அசோகன் தந்த மாத்திரைகளை உள்ளுக்கு விழுங்கி தூங்காமல் ஏன் பிறந்தோம் ? என்று யோசித்துக் கொண்டிருந்தான் இடைஇடையே கஞ்சாவும் புகைத்தான் .

 

சிறு வயதிலிருந்தே வாழ்வின் மீது ஏதோ வெறுப்புற்று தத்துவார்த்ததில் முழ்கி இருந்த அவனுக்கு தனிமை அறை மேலும் மோசமான சிந்தனைகளை வரவைத்தது .

 

 அவன் யோசித்த பார்த்த போது " ஏன் பிறந்தோம் ” ? என்று அவனுக்கு தெரியவில்லை . அப்பா , அம்மா இச்சைக்காக தான் பிறந்தோம் . நமக்காக நாம் பிறக்கவில்லை என்பதை உறுதியாக சிந்தித்த பின் ஒரு பேப்பர் போனாவை எடுத்தான் . மடமடவென என்று கஞ்சா போதையில் கிறுக்கி சுழலும் மின் விசிறியை நிறுத்தி வேட்டியை மின் விசிறியில் மாட்டி தன்னை தூக்கு போட்டுக் கொண்டான் . 

 

அதற்கு முன் அவன் எழுதிய அந்த கடிதத்தில் " நான் ஏன் பிறந்தேன் என்று தெரியவில்லை ...., ஏன் இறக்கின்றேன் என்பது புரியவில்லை அதனால் தற்கொலை செய்து கொள்கிறேன் . மற்றபடி என் மரணத்திற்கு யாரும் காரணமில்லை " என்று எழுதி இருந்தது . 

 

அது அவன் அர்த்தமற்ற வாழ்வின் புதிய கேள்வியாய் இருந்தது ... அதே சமயம் கேளிக்கை உரியதாகவும் இருந்தது... என்பது மட்டும் உண்மை

 

அட அதற்காக தற்கொலை செய்து கொள்ள வேண்டுமா? இதற்கெல்லாமா தற்கொலை செய்து கொள்வார்கள்? என்கின்ற கேள்வி எழுப்பலாம் வாழ வழி தெரியாதவர்களுக்கு தற்கொலை மட்டும் தான் சிறந்த வழி என்பது உலகம் எழுதிக் கொண்டிருக்கிற சித்ரகுப்த கணக்கு...

 

"அட ...உண்மையா?"

 

 

 

+ ஓட்டேரி செல்வ குமார்

 

 

தாமதம்